Konusu: ”Başarılı televizyon dizilerinin iptal edilmesinden bu yana Chip, bir sigorta satıcısı olarak banliyö ev yaşamına yenik düşmüştür. Bu arada Dale, CGI ameliyatı olup ve nostaljik kongre devresinde çalışmaktadır. Eski bir kadro arkadaşı gizemli bir şekilde ortadan kaybolunca, Chip ve Dale bozulan arkadaşlıklarını onarmalı ve arkadaşlarının hayatını kurtarmak için Rescue Rangers dedektif kişiliklerini bir kez daha üstlenmelidir.”
IMDb: 7.0
Yorumum:
Chip ve Dale ülkemizde çok ses getiren bir çizgi film olmasa da döneminin keyifli çizgi filmlerindendi (Atari oyunu da vardı) ve yapılan bu filmle görüyoruz ki Disney’in asıl derdi Chip ve Dale’yi anlatmak değil bu iki arkadaş üzerinden tüm animasyon dünyasını eleştirmek. Ailenizle birlikte rahatlıkla izleyebileceğiniz keyifli bir animasyon filmi olmasının yanı sıra beni en çok çeken kısmı alt metinlerin doluluğu oldu.
Yorumumun bu kısımdan sonrası spoiler içermese de (Anlatımım için gerekli örneklerde filmin akışına etki etmeyecek derecede spoiler vardır) kısmen anlamsal analiz yaptığım için filmi izledikten sonra okumanızı tavsiye ederim.
Öncelikle filmde birinin yeni zamana göre yapılmış bir animasyon olup (kendi deyimiyle ”Görsel efekt ameliyatı (CGI) oldum.”) diğerinin orijinal halinde ki gibi çizgilere sahip olması eski ile şimdiyi kendi arasında çatıştırırken ”Biz nereden, nereye geldik işte bu da geldiğimiz nokta.” anlamı taşıyor.
Sürekli olarak gördüğümüz eski karakterlere dem vurulması, kaybolup giden çizgi film karakterlerinin bir şekilde karşımıza çıkartılması sektörün uğradığı değişim ve gelişim sürecinin mizahen eleştirisi çok hoştu (Örn; Kötü adamın mekanına gittiklerinde garip karakterler görüp ”Bunlar 2000’lerin animasyonları. Güzel gözüküyorlar ama hissizler.” demesi).
Shrek şampuanları ve bahsedilen diğer animasyonların ”tutmayan ürünleri” eritilerek ”Umumi tuvalet” yapıyor olmaları da ağır ama animasyonun içerisinde bir şekilde yedirilebilen bir gönderme olmuş. Ana hikayenin zaten ”Sahne filmlerde oynatılan değiştirilmiş Disney karakterleri” olması başlı başına asıl derdini ortaya koyuyor.
Chip ve Dale ana metin olarak ”arkadaşlığın önemi” önermesini taşımak istese de orayı da eleştireyim, burayı da eleştireyim derken aslında anlamsal olarak sadece yetişkinlere hitap eden, duygusal bir derinliği yakalayamayan bir çalışma ortaya koymuş. Daha az eleştiri daha çok arkadaşlık bağı üzerine durulabilirdi. Yine de keyifle izlediğim türünde tek değil ama başarılı bir çalışma.
İyi seyirler dilerim.
